مخاطب این پست ما به صورت اختصاصی والدین عزیز هستند...
والدین یکی از مهم ترین وظایف رو در مسیر موفقیت بچه هاشون ایفا میکنند. شما والدین عزیز همین که دارید این مطلب رو مطالعه می کنید نشان دهنده پیگیری و دل مشغولی شما نسبت به زندگی فرزندانتونه. پس این پست تماما برای شماست.
شرایطی که بچه های ما در دوره های پراسترسی مثل امادگی برای آزمون تیزهوشان، در آینده کنکور و ازدواج و … میگذرونن شرایط سخت و مبهمی هست. اگر والدین اگاهی خودشون رو بالا ببرن هم میتونن فرزندان خودشون رو بهتر درک کنند و هم اینکه با همدلی و حمایت درست و به جای خانواده بچه ها میتونن به بهترین شکل ممکن از این شرایط پرتنش عبور کنند و در هر مرحله بهترین نتیجه رو بگیرن.
حمایت کنیم یا بی تفاوت باشیم؟
پاسخ اینه که معلومه که باید حمایت کرد. اما بهتره سوال رو به نحو بهتری بپرسیم چطوری باید توی این شرایط از فرزند خودمون حمایت کنیم؟ تا چه حد حمایت لازمه؟
چیزی که خیلی وقتا باعث به وجود اومدن مشکل میشه و اصن خودش باعث نتیجه درست نگرفتن فرزند شما میشه حمایت های غیرمنطقی و بخوایم یکم خودمونی تر بگیم دوستی های خاله خرس هستش. اینکه در فرایند مطالعه بچه ها برای آزمون از خودشون بیشتر ما تلاش کنیم غیر منطقی هست. بچه های ما در عین داشتن حمایت عاطفی و در حد امکان مالی خانواده خودشون باید مستقلانه کارهای خودشون رو پیش ببرن. شما بیشتر از هرچیزی هوای نیازهای مادی(اگه کتابی خیلی واجبه، اگه امکاناتی که نیاز داره و شما میتونید از پسش بربیاید رو براش فراهم کنید.) و هوای نیازهای عاطفی بچه رو داشته باشید. در ادامه روی هر موردی که باید انجام بدید ریزتر میشیم و دقیق تر بررسی میکنیم.
درک کنیم: فرزندان شما به اندازه کافی استرس و فشار زیادی رو تحمل میکنن و این شرایط آماده شدن برای آزمون به خودی خود استرس زا هست. پس باید از وارد کردن تنش بیشتر به بچه هاتون اجتناب کنید. گاهی ممکن با بعضی باورهای غلط روبه رو بشید که اگه به بچه استرس بیشتری وارد بشه یا هی بهش احساس اضطراب بدیم بچه بازده بیشتری پیدا میکنه، اصطلاحا به خودش میاد. اما هه این ها اشتباه هستند و نتیجه برعکس میدن یعنی در خیلی موارد حتی بچه رو از درس زده میکنن.
درک میکنیم
درک کنیم: بچه ها در این مسیر ممکنه یهو خسته بشن یا انگیزه خودشون رو از دست بدن.(پیش اومده بارها که بچه ها اومدن ناگهانی به والدین خودشون گفتن که دیگه نمیخوان ادامه بدن! ) و سوال والدین هست که باید چیکار کنیم؟ چطوری واکنش نشون بدیم؟
قبل از هر چیزی در نظر داشته باشید که افتادن این اتفاق در روند امادگی آزمون ها کاملا طبیعی هست. بچه های ما هم ظرفیتی دارن ممکن مثل ما شرایطی به وجود بیاد که واقعا از مطالعه خسته بشن. بدونید که طبیعیه.
باید چیکار کرد؟ اول از همه واکنش شما بسیار مهمه. به هیچ عنوان در اون لحظه اول توضیه نکنید، سرزنش نکنید، واکنش خیلی تند به بچه نشون ندید.
در لحظه ای که فرزند شما در این خسته شده که به انصراف از مسیر فکر میکنه درک و همدلی و حمایت عاطفی از همه چی بیشتر میتونه به بچه های شما کمک بکنه. در وهله اول احساس فرزند خودتون رو بپذیرید و اجازه بدید کمی استراحت بکنه. اگر امکان داره براتون یه سفر ترتیب بدید اجازه بدید چند روز فقط روی کارهای مورد علاقش تمرکز کنه وقتی چند روز از اون حالت خستگی و سردرگمی فرزندتون گذشت الان زمانی هست که باید مفصل بدون سرزنش با فرزندتون صحبت کنید. سعی کنید نقاط قوت اون هارو به یادشون بیارید از مقایسه اکیدا بپرهیزید(مقایسه هایی از قبیل: ببین رقبا ازت جلو زدن، الان نخونی قبول نمیشی.) به بچه ها انگیزه بخشی بکنید از اینکه قبول شدن چه حسی داره، آینده شما رو بهتر میکنه و…
در صورت ادامه پیدا کردن شرایط لطفا از متخصص کمک بگیرید.
درک کنیم: تغذیه، خواب و ارامش فرزند شما در این دوران از اهمیت خاصی برخورداره. سعی کنید محیط منزل و لوکیشنی که بچه درس میخونه رو از تنش و اخبار اضافی دور نگه دارید. در رژیم غذایی بچه و خوراکی هایی که براش فراهم میکنید تنوع مواد مغذی رو در نظر داشته باشید. سبک زندگی خودتون رو تا جایی که میتونید با فرزندتون همگام کنید. نزدیک ازمون از رفت و امد های غیر ضروری پرهیز کنید.
میدانیم
درک کنیم: همه آدم ها دارای نقاط ضعف و قدرت هستند بچه های شما هم از این قاعده مستثنی نیستند. ممکن است در یک سری مسائل ضعیف تر باشند در این موارد از سرزنش و مقایسه خودداری کنید و سعی کنید با تحلیل مشکل، راه حل های مناسبی با همراهی فرزندتون پیدا کنید.
درک کنیم: بچه های شما ممکن حمایت صحیح و کافی رو از شما دریافت کنند اما اطرافیان دیگر مثل دوستان خانوادگی، اقوام و … ممکن است شرایط داوطلب را درک نکنند و با گفتن جملاتی مثل تو هم که همش درس داری! نخون درس خونده ها همه بیکارن! و… باعث فشار روانی بیشتر بر داوطلب بشن لطفا شرایط رو توضیح بدید و در صورت تکرار حداقل در بازه کنکور تعاملات خودتون رو مدیریت کنید. با فرزندتون راجب این موارد صحبت کنید و توضیح بدید که باید روی اهداف خودشون تمرکز کنن. والدین عزیز به خاطر داشته باشید که همیشه این حرف ها از روی دشمنی و با نیت بد گفته نمی شوند گاهی از محبت و دلسوزی به صورت نادرست ایجاد می شوند پس هوشمندانه بهترین تصمیم را بگیرید.
درک کنیم: ممکن است یک سری از رفتارهای فرزند در یک سری بازه های زمانی خاص در زمان پیش از آزمون نشان دهنده استرس کنترل نشده فرزند شما باشه. یک سری موارد مثل دردهای بی دلیل بدنی، مثل درد معده، سردرد، تهوع، سرگیجه، سرماخوردگی های مکرر با وجود رعایت های کلی(به دلیل تاثیراسترس بر سیستم ایمنی) و بهم ریختن چرخه خواب(کم خوابی، پرخوابی، بدخوابیدن و بیدار شدن های مکرر در شبانه روز) می توانند به دلیل استرس بیش ازحد و کنترل نشده رخ دهند. در مواردی که این اتفاقات با شدت زیادی رخ می دهند حتما از متخصص کمک بگیرد(روانشناس و روانپزشک). در صورتی که این موارد گهگاهی رخ می دهند ابتدا راجب منشا استرس پیگیر شوید و سعی کنید با همدلی و محبت بی قید و شرط با فرزند خودتون گفت و گو کنید.
متوجه هستیم
درک کنیم:( اگه قبول نشی دیگه دوستت نداریم! )
گاهی زبانی و گاهی با رفتارهای خودتون ممکن این پیام رو به بچه بدید که شرط تکریم شدن و دوست داشته شدن اون ها توسط شما والدین عزیز قبول شدن ها، موفقیت ها و دستاوردهای اون ها هست. این یکی از مواردی هست که احساس فشار روی فرزندان رو چند برابر میکنه. پس سعی کنید بدون قید شرط فرزند خودتون رو دوست داشته باشید. محبت شما با شرایط شکست و موفقیت فرزندتون گره نخوره.
درک کنیم : بچه ها به غیر از درس خوندن نیاز به انجام فعالیت های دیگه ای هم دارند. نیاز دارند دراین سنین تجربه های دیگه ای هم به جز درس خوندن کسب کنند. پس صرفا به مطالعه افراطی محدود نکنیدشون و اجازه بدید فعالیت های دیگه ای مثل کلاس زبان، موسیقی، ورزش و … رو هم داشته باشند.
درک کنیم: کنترل بیش ازحد همان قدر آسیب زننده است که کنترل کمتر از حد و غفلت کردن می باشد. مدیریت و پیگیری کارهای فرزند باید به صورت کلی باشد از شرایط فرزند خودتون آگاهی داشته باشید و مدیریت کنید اما کنترل جزئی هرگز! مواردی که مادر و پدر از خود فرزند بیشتر درباره نمرات و تاریخ امتحانات فرزند مطلع هستند زنگ هشدار کنترلگری را به صدا در می اورند. فرزندان شما باید دل مشغولی بیشتری برای رسیدن به اهدافشان داشته باشند تا شما والدین عزیز.
جمله های مهم
– لحن صحبت با فرزندان باید با محبت و به دور از تحقیر، مقایسه، سرزنش و تهدید باشد. اگر لازم است که مواردی را فرزند رعایت کند؛ مثلا استفاده نکردن از تلفن همراه و اینترنت، با وضع قوانین مناسب و واقع بینانه و توضیح استدلال های خودتان برای فرزند رفتار را مدیریت کنید.
– قبل از اینکه از فرزند خودتان انتظاراتی داشته باشید به علایق و توانایی او نیز توجه کنید. وقتی فرزندی اصلا علاقه ای به تحصیل در مدارس تیزهوشان ندارد و با گفت و گو کردن منطقی نیز ترغیب نمی شود اجبار در آماده شدن برای این آزمون برای بچه شما نتیجه ای ندارد.